خواب‌های طلایی ترکیه با ندانم کاریهای حاکمان ایران تعبیر میشوند

بسیاری هنوز به خاطر دارند که در بحبوحهٔ جنگ ایران با عراق،کامیونها و تریلر هایی را که با شماره‌های خارجی‌ در جاده‌های کشورمان در رفت و آمد بودند که بیشتر به درد اوراق کردن میخوردند تا ترانزیت کالا.بله اینها از کشور گاهی‌ دوست و گاهی‌ برادر ترکیه بودند که در یک قرار داد یک طرفه و تحمیلی کالا‌های خریداری شده ایران از اروپا را به مقصد ایران حمل میکردند به رغم بی‌ کاری گسترده کامیون دارن ایرانی‌ در آن زمان اصرار داشتند که بار‌ها را در مقصد نهایی ایران تحویل دهند ،البته نه‌ بخاطر رنگ چشم ایرانی‌ها یا عوض خوب ملایان ،بلکه برای به دست آوردن چند دلار بیشتر .در برگشت هم باک‌های شبه تانکر کامیون‌های خود را پر از گازوئیل ارزان ایرانی‌ میکردند و در آن طرف مرز به چند برابر قیمت میفروختند.

مسئولان وقت ایران یا ساده لوح بودند یا مجبور،چون بنادر جنوبی کشور بدلیل بمباران‌های بی‌ امان عراق امنیت و ظرفیت لازم را نداشتند ،شرکت‌های بیمه خارجی‌ هم به دلیل خطر ناک بودن منطقه چندین برابر بیشتر حق بیمه از کشتیها طلب میکردند .تردد این کامیونهای مضحک ترک کم کم رو به افول گذاشت و در عوض آن کامیون و تریلر‌های آخرین مدل جای آنها را گرفت ،البته نه به این دلیل که کامیون دارن پولدار تک پا به این عرصه گذشته باشند ،خیر بلکه همان قبلی‌‌ها از راه تجارت پر سود با ایران یک شبه راه صد ساله رفته بودند و خود و کامیون‌هایشان را نو نوار کرده بودند .به هر حل تا جنگ بود آنها هم بودند.

جنگ تمام شد و کامیون دارن ترک هم از این خان گسترده محروم .ایران به بازسازی خرابیهای جنگ رو آورد که البته از رهگذر آن نیز فرصت‌های نان و آب در دیگری برای ترک‌ها به دست آمد و این باز هم دلار‌های نفتی‌ ایرانی‌ بود که به جیب آنها سرازیر میشد که تا امروز هم به اشکال مختلف ادامه دارد .ترک‌ها پولدار شدند و در رویای بازیابی عظمت از دست رفته لحظه شماری میکردند .پیوستن به اتحادیه اروپا و برخوردار شدن از امکانات مادی و معنوی بیشمار در الویت آنها بود که برای نیل به آن از هر کاری کوتاهی نکرده بودند ،از جمله :قوانین خود را اصلاح کردند ،از بسیاری مواضع خود دست برداشتند ،دوستی‌ با اسرائیل و.....اما این سیاست ترک‌ها با روی کار آمدن دولت اسلام گرا با چرخشی آشکار جای خود را به سیاست نگاه به شرق داد .در این میان سیاست مداران صغیر جمهوری اسلامی ذوق زده از این چرخش تاکتیکی ترک‌ها استقبال فراوان کردند .شور و شعف بچه گانه و ساده لوحی آنها تا هادی بود که با پریدن به آغوش آنها حاضر به دادن هر گونه پیش کش از جیب ملت ایران بودند ،از جمله صدور گاز به سامان بخس که همچنان هم ادامه دارد .از طرف دیگر حکومت اسلامی ایران که لقب ماشین درد سر سازی و تولید مشکل بیشتر برازنده اوست ،اخیرا به دالی‌ تشدید تحریمهای بین المللی به دریوزگی ترک‌ها روی آورده است .همزمان ترک‌های کاسب کار و فرصت تلاب با یکی‌ دو فیگور ضدّ اسرائیلی و به ظاهر آمریکا ناراض کن چنان این سفیهان را به شعف آورد‌ند که از خود بیخود شده ،از همه جا بریده با جیب‌های پر پول بر دیگر به آغوش ترک‌ها پریدند انگار که برادران تنی بعد از پنجاه سال دوری یک باره به ملاقات هم نایل آمده اند.

ترک‌های هشیار که در این ۳۲ سال هرج و مرج مدیریتی و ندانم کاری گسترده در ایران به چنان نان و نوایی رسیده اند که سر به سر آمریکا و اروپا میسایند در این بحبوحه تشدید تحریم‌ها خمی در ابرو انداخته و نقش برادر بزرگتر جمهوری اسلامی را به عهده گرفته و این بی‌ هنران هم بی‌ خبر از ظرفیت ترک‌هاو بازیهای سیاسی‌شان پشت گرم از آنها کلّ دنیا را به مقابله میطلبند.به هر حال مثل معروفی‌ است که غریق به هر تخته پاره چنگ می‌اندازد،حتی اگر از نوع زبان گنجشک ترکی‌ باشد.ترک‌ها بیش از پیش نقشه تصاحب دلار‌های نفتی‌ ایران را در سر دارند ،آنها به خوبی‌ واقفند که با مشکلاتی که حاکمان فعلی‌ ایران برای خود ،مردم و کشور بوجود آورده اند راهی‌ به جز پناه بردن به آنها ندارند .

همزمان ترک‌ها با به راه انداختن یک جنگ زرگری با اسرائیل جای پای خود را در دل اعراب ثروتمند محکمتر کرده است ،اعرابی که از همسایه شلوغ و ناراحتی‌ مثل ملایان به تنگ آمده اند .همهٔ این موفقیت‌های سیاسی و اقتصادی در حالی‌ است که اقتصاد جهان و مخصوصا کشورهای غربی در رکودی شدید گرفتار آمده است .آنها علی‌ رغم خط و نشان کشیدن آمریکا مبنی بر منع سرمایه گذاری در صنعت نفت و گاز ایران،پیگیر ترانزیت گاز ایران به اروپا از طریق خاک این کشور شده اند .

اما ترک‌ها در نهایت به دنبال چه چیزی هستند؟آنها عضو رسمی‌ ناتو هستند و پایگاه اینجرلیک را در نقطه‌ای حساس در اختیار آمریکا گذاشته اند ،اما از طرف دیگر میخواهند برای کشوری که از فشار تحریمها به دست و پا زدن افتاده نقش یک منجی را بازی کنند و معبری به ظاهر مطمئن برای آنها باز بگذارند که ضمن بردن سودهای کلان با پیشنهاد کشیدن خط لوله گاز ایران به اروپا ،هم منتی سر طرفین بگذارند هم از منافع سرشار ترانزیت آن در آینده بهره‌مند شوند و هم با عبور دادن لوله‌های نفت و گاز منطقه در رقابتی‌ تنگاتنگ با روسیه،ضمن داشتن دست بالا، در آینده با خیالی آسوده بر سر میز مذاکره با اروپا برای پیوستن به آن اتحادیه بنشینند.البته در آن هنگام اگر اروپائی‌ها مثل گذشته با غرور با ترک‌ها رفتار کنند آنگاه آنها هم پرونده اختلاف روسیه و اوکراین بر سر قیمت گاز و بسته شدن صدور گاز در سرمایه سخت زمستان را به اروپایی‌ها یاد آور خواهند شد.